Grenzen stellen geeft ruimte
Wie kent ze niet van die dagen dat je steeds later naar huis gaat, je het gevoel hebt de balans tussen werk en privé kwijt te zijn, je niet echt lekker in je vel zit, je geleefd wordt. Kortom dat je druk, druk, druk bent.
Veel artsen hebben dan de neiging om de tanden op elkaar te zetten en maar stug door te gaan. In de hoop en het verlangen dat het binnenkort weer normaler wordt…… Worden deze dagen eerder regelmaat dan uitzondering, dan ontstaat een gevoel van overleven. Werken en leven gaan dan uit elkaar lopen in plaats van dat ze elkaar versterken.
Is dit herkenbaar?
Neem dan de tijd om achter de oorzaak te komen. Ligt het aan organisatorische factoren of ga je maar door omdat je geen grenzen stelt en/of je niet weet waar je grenzen liggen? Tijdens coachgesprekken merk ik dat veel artsen zich weinig bewust zijn van hun eigen grenzen. Niet zo verwonderlijk in een werkomgeving waarin van alles moet en steeds maar doorgaan de normaalste zaak van de wereld is. Maar als je steeds weer geen grenzen stelt, zorg je niet goed voor jezelf en kun je op den duur ook niet goed voor anderen zorgen. En dat is precies wat je als arts wel wilt doen.
Wat heb je nodig om grenzen te stellen?
Het begint met zelfkennis en –inzicht. Weet je welke waarden je leiden? Waar je talenten liggen? Wat wil je als arts bereiken? Als je weet waar je JA tegen zegt, weet je ook waar je nee tegen wilt zeggen. Kortom waar je grenzen liggen. Dat geeft je focus, keuzemogelijkheden en ruimte om te doen wat je echt wilt doen.
Zelfkennis alleen is niet genoeg. Grenzen stellen is vooral ook een kwestie van doen. Vind je het moeilijk om nee te zeggen, bedenk dan dat als je dat niet doet, anderen jouw grenzen bepalen. Die kunnen wel eens heel anders zijn dan de jouwe. Beschouw nee zeggen ook niet als een soort van falen: dat je niet alles kunt. Niemand kan dat, juist door grenzen aan te geven creëer je duidelijkheid en weten anderen wat ze kunnen verwachten. Houd er wel rekening mee dat als je duidelijker grenzen stelt, je omgeving in het begin dat niet gewend is. Dat kan de eerste paar keer verbaasde reacties opleveren, maar laat je daardoor niet uit het veld slaan. Door anders tegen grenzen aan te kijken en ze te durven stellen, ontstaat ruimte voor jezelf en je werk. Wie wil dat niet?!
